Ο Μ. Βασίλειος ήταν ένας ήλιος που φώτιζε ολόκληρη την οικουμένη, την ζέσταινε και την ζωογονούσε με τα λόγια του. Είχε η αρετή του το κάλλος του ήλιου, η θεολογία το μέγεθός του, η του λόγου δύναμη την διασπορά των ακτινών του. "Εις πάσαν την γην εξήλθε ο φθόγγος αυτού και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτού".